Beklimming Tororo Rock

Deze dag stond in het teken van de beklimming van de Tororo Rock. We reden om acht uur met Wilma en jongens mee naar het CDHopeHome. We zouden met twee auto’s vertrekken, de groep bestond uit ongeveer 15 personen. Helaas was de taxi niet op tijd met als goed excuus: hij was de weg kwijt en had geen kaart van Chawolo (volgens ons bestaat deze ook niet!). Rond kwart voor negen vertrokken we naar Tororo Rock. Een uurtje later, na flink door elkaar geschut te zijn en met stop om te kotsen, arriveerden wij bij de Rock. Wilma ging niet mee, want zij moest met Suzan N. naar de kliniek om te laten testen voor malaria en ook Suzan K. ging met haar mee. Na een goed kwartier onderhandelen konden we uiteindelijk beginnen met de klim.
Vooraf hoorden wij nog dat er mensen waren geweest die zonder gids en betalen de andere kant van de rots zelf ging beklimmen met touwen, maar helaas kunnen zij het niet meer navertellen. Het was bijzonder warm, het was ondertussen al tien uur. De jongeren klommen als geiten de berg de op en voor ons dit tempo niet te volgen. Gelukkig waren er twee gidsen, zodat bij elke groep een gids was. Henk had er alweer vrij moeilijk bij deze klim vanwege de temperatuur en moest halverwege opgeven. Samen met Brenda, kleine Daan en de baby bleven zij achter. Dus helaas voor Henk weer de top niet gehaald! Daarentegen kon Nellie voor de derde keer van het uitzicht boven genieten. Wat een kanjer is die Nellie! Nellie heeft boven op de berg, voor sommige op de bekende steen, mooie foto’s gemaakt van iedereen. Na een lekkere fruittella (geeft je weer energie) konden we weer naar beneden. Bij aankomst wachtte ons een verrassing, Wilma had lekkere koude soda, chapati’s en samosa’s meegenomen (chapati: dunne pannenkoeken gemaakt van water, meel en zout en gebakken in olie, samosa; driehoekjes van hetzelfde deeg, maar dunner en gevuld met gehakt en uien en heerlijk gekruid). De test van Suzan N. op malaria was positief en zij kreeg nu medicijnen. Op de terugweg nog even geshopt op de markt. Wij kochten fruit en groente samen met Esther en Brenda als onderhandelaars, want zoals Esther zei: “Muzungu betalen altijd meer”. Ook haalden wij nog eieren, die krijg je hier in een plastic zakje. Nellie reed met Wilma mee (we waren met twee auto’s) en zij gingen nog even langs de slager. Wilma had het vlees al besteld, maar helaas was het zoals gewoonlijk niet klaar. Wilma had nu een nieuwe slager, omdat de vorige slager steeds sjoemelde met de kilo’s.
Nog even relaxen en rond vier uur begonnen we met de voorbereiding van de maaltijd voor 17 personen en wel CDHope staf en kids en familie Omalla. We hebben pasta gemaakt met een lekkere saus van tomaten met wortel, ui en paprika met spam (smac). Het toetje bestond uit watermeloen, mango, banaantjes en ananas. Wij deelden ook nog vesten en foto’s van vorig jaar uit. We kregen via de whatsapp verbinding met Jesper en Annika zodat de kids nog even met hen konden praten en gedag zeggen. En natuurlijk wilden zij Annika’s dikke buik bekijken. Dit vonden zij geweldig. Zo konden wij ook de baby van Julius aan Annika laten zien.
Nellie vroeg of zij van kikkers hielden, maar dat deden zij niet, maar een fondant kikker was toch wel lekker! Na afloop werden wij netjes bedankt voor de maaltijd en gezellige avond en gingen zij naar huis.