Zondag

Op zondagmorgen even lekker genoten van de vogels, uitzicht en ondertussen een praatje gemaakt met onze buurman Kevin. Om kwart over tien liepen wij naar de Kerk. De Kerk begint officieel om tien uur, maar de eerste driekwartier wordt uitsluitend gezongen en geklapt. Wij hebben natuurlijk niet zoveel eelt op onze handen, dus een korte klaptijd was welkom. Daarnaast is het best wel warm in de Kerk en duurt de dienst normaal meer dan twee uur. We werden tijdens de dienst weer hartelijk verwelkomd en we kregen de gelegenheid om even iets te zeggen. We hebben de bevolking de groeten gedaan van heel Kamerik en heel Kamerik krijgt de groeten terug. Deze keer geen oogst in de collecte aangezien de vorige oogst erg slecht was vanwege de droogte. We werden verrast door een vierde blanke in de Kerk. Het was zuster Connie een missionair uit Amerika. Het was een bijzondere preek over de waarheid zeggen en gelukkig viel zij niet in al teveel herhalingen, waardoor de kerkdienst net voor twaalf uur al was afgelopen.
Na de dienst iedereen nog een hand gegeven en praatje gemaakt. Daarna zijn wij samen met Esther naar het gastenverblijf gelopen om de lunch voort te bereiden. Deze keer maar in totaal met z’n negenen. Esther houdt erg van koken en wilde graag helpen met pannenkoeken bakken. We bakten bananen, ananas en naturel pannenkoeken en om te proberen van kaas. Rond twee uur kwamen onze gasten en gingen wij lekker lunchen. Niet iedereen hield van kaas, maar de pannenkoeken gingen bijna allemaal op. Zelfs de baby Jennifer vond de pannenkoeken lekker, ja een baby van tein maanden drinkt nog uit de borst maar eet al met de pot mee. Inmiddels werd het aardig heet onder de veranda en zochten we de schaduw van de boom op. Onder de boom zaten wij gezellig in een kring te kletsen en Nellie bedacht enkele spelletjes, zoals Amerikaans liften en een woordspel. We hebben tijdens deze spelletjes ontzetten lol gehad. Rond vier uur werd de lucht steeds donkerder en moesten zij snel voor de bui naar huis.
Het was even een fiks buitje, maar het koelde hierdoor wel heerlijk af. Nog even tijd voor het donker werd een stukje te wandelen. We kwamen voor ons bekende kinderen tegen en maakten diverse praatjes. Ook werd er onderweg een paar keer om schoenen gevraagd. Toen Henk stopte om een steentje uit zijn schoen te halen, dachten zij Yes…….