Loomen, lunchafspraak en visite

Vanmorgen gingen wij ons voor te bereiden voor het loom armbandjes maken. Nellie had er een heleboel gekregen van de zus van Bart en van Hennie Samsom. We hadden de afgelopen dagen al veel verteld dat vandaag om tien de kinderen verwacht werden. We waren even over tienen bij de hal en er was maar liefst één kind. Nellie las haar eerst het verhaal voor van “My first story of Jesus” voor en een tweede en derde meisjes kwamen er als snel gezellig bijzitten. Natuurlijk moest het haar van Nellie aangeraakt worden. Nellie leerde de kinderen hoe zij een loom armbandje konden maken. Het aantal kinderen breidde zich steeds verder uit en Henk moest nu ook assisteren. Gelukkig had Henk deze ochtend van Nellie les gehad. Op een gegeven moment zaten alle jongens bij Henk en de meisjes bij Nellie. Het aantal groeide gestaag en de leeftijden liepen uit één van drie tot vijftien. Er was een duidelijk verschil tussen de kinderen die naar de CDhope school gingen en de anderen, want je kon met hen beter communiceren en ze konden iets beter knutselen. Inmiddels waren er meer dan 60 kinderen. Tim was inmiddels begonnen met het oefenen van de musical, 2x daags oefenen voor ongeveer 40 kinderen. Dus onder het loomen hadden wij gezellige achtergrondmuziek. Om kwart over twaalf moesten weer weg om het eten voor te bereiden voor onze gasten.
Om kwart over één kwamen onze gasten aan namelijk Patrick, Lydia en Mercy. Wij hadden van te voren gevraagd wat zij wilde eten en toen werd tot onze verbazing om brood gevraagd. Het blijkt dat zij dit bijna nooit eten. Wij hadden gelukkig vanuit Nederland hamburgers meegenomen, dus serveerden wij hun een broodje hamburger met uitjes, tomaat, verse koolsalade, ketchup en mayonaise. Ook hadden wij pannenkoeken gebakken en natuurlijk de rookworst mocht niet ontbreken. Voor het eten eerst nog een filmpje over Kamerik en het boerenleven van Paul Zwetsloot laten zien en zij waren onder de indruk hiervan. Onze gasten hebben zitten smullen en kregen toe nog een paar lekkere plakjes kaas van Ben! Dit hadden zij nog ook nog nooit gegeten en zij vonden dit heerlijk. Onder het eten hebben wij mooie gesprekken gehad en natuurlijk moesten van hun de hartelijk groeten overbrengen en spraken zij nogmaals hun dank uit voor wat CDHope voor hun en het dorp doet. Tim en Wilma staan altijd voor hun klaar. En zij weten ook dat zonder alle financiële support vanuit Nederland dit niet gerealiseerd kan worden. Zij zien het dorp veranderen door de goede educatie van hun kinderen en ook door het geloof. De ouders worden meer bewust van het goed opvoeden en begeleiden van hun kinderen. Hiervoor is nop een lange weg te gaan. Het gezin van Patrick is uiteraard groter, maar om een goed gesprek te kunnen voeren is het niet zo handig als er nog acht kinderen bij zijn. Wij hebben voor deze kinderen uiteraard nog pannenkoeken meegegeven.
Om vijf uur hebben we nog een fietstochtje gemaakt naar teacher Agnes en haar man Ben. Zij bleken aan de overkant te zitten en waren bezig met het opknappen van hun nieuwe woning. Ze gaan nu van één kamer woning naar een twee kamer woning en achter hun woning hebben zij een stenen hutje gebouwd die dient als keuken en opslag. We hebben gezellig gekletst en een flinke fotoshoot gemaakt van de kinderen, gezin en familie. Agnes benadrukte nog even dat zij haar “colleque” Christine mist. Zij had fijne gesprekken over het werk en konden van elkaar veel leren. Het bleek dat de neef van Ben, Peter met zijn vrouw Florence (ook een lerares van CDHope) naast hun wonen, evenals het zusje van Agnes. We waren gelukkig net voor het donker thuis en stapten onderweg nog even af om wat tomaatjes te kopen. De dorpsbewoners zaten langs de weg en wij hebben bij beide verkopers tomaten gekocht. Natuurlijk kwamen nog even in gesprek met onze buurman Kevin, hij is een jaar of twintig en hoedt de koeien. Hij was takjes aan het verzamelen om een vuurtje te maken en wij vroegen wat hij ging eten. Hij vertelde dat hij altijd posho